Teza u istraživačkom radu iz istorije može da glasi ovako: U kolonijalnoj Džordžiji, razlog zbog koga su građani napuštali nove naseobine i bežali u Čarlston nije bilo siromaštvo, već nesigurnost koju su osećali, jer su živeli tako blizu španske Floride. Ovo je smela izjava za koju je potreban dokaz. Autor istraživačkog rada bi morao da navede citate iz ranog perioda Džordžije i druge dokaze da bi podržao ovu tezu.

Vaš završen rad može da izgleda kao dugačak esej ili može biti podeljen u delove. To zavisi od vrste istraživanja. Rad iz oblasti prirodnih nauka će se razlikovati od rada iz književnosti. Radovi iz oblasti prirodnih nauka često sadrže izveštaj o eksperimentu koji je autor istraživačkog rada sproveo ili o problemu koji je rešio. Iz ovog razloga, rad može da sadrži delove odvojene naslovima i podnaslovima, kao što su Rezime, Metod, Materijali i ostalo. Nasuprot tome, rad iz književnosti obično zastupa određenu teoriju o piščevoj tački gledišta ili opisuje poređenje dva književna dela. Ovakav rad je obično napisan u formi dugačkog eseja i sadrži listu izvora na poslednjoj strani.

Postoje specifična pravila za pisanje i formatizovanje radova, po standardima etike istraživanja i u zavisnosti od stila rada koji pišete. Jedan od uobičajenih stilova je stil Asocijacije modernih jezika (MLA), koji se koristi za književnost i neke društvene nauke. Drugi je stil Američke psihološke asocijacije (APA), i taj stil se koristi u društvenim i bihejvioralnim naukama. Čikago stil se koristi za pisanje radova iz istorije, mada nastavnici u srednjim školama zahtevaju MLA za zadatke iz istorije. Autori istraživačkog rada će možda tek na fakultetu koristiti Čikago i APA stil. Naučno-novinarski stil se obično koristi u radovima iz prirodnih nauka.

U toku vašeg istraživanja, sakupljaćete dokaze iz knjiga, članaka, sa sajtova i iz drugih izvora koje ćete koristiti da podržite vašu tezu. Svaki put kada navodite informaciju koju ste našli, morate to naznačiti u radu. To možete učiniti navođenjem unutar teksta ili fusnotom. Način navođenja izvora zavisi od stila pisanja koji koristite, ali ono predstavlja kombinaciju autorovog imena, naslova izvora i broja strane.

Poslednja strana vašeg rada treba da sadrži listu svih izvora koje ste koristili. Ova lista ima više naziva, to može biti bibliografija, lista referenci, lista korišćenih radova, lista citiranih radova. Vaš mentor će vam reći koji stil pisanja bi trebalo da koristite u svom radu. U vašem stilskom vodiču naći ćete sve potrebne informacije o tome kako da sve delove rada uspešno sastavite.